บทที่ 34 34

เช้าวันต่อมา

นราพิมพ์ตื่นนอนเวลาแปดโมงกว่าๆ เธอลุกนั่งด้วยความเมื่อยขบ แขนขาวมีรอยนิ้วมือแดงเป็นปื้น ชวนให้หวนระลึกถึงความอัปยศที่เกิดขึ้นเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา

เธอปวดหัว ปวดกระบอกตา ผิวกายร้อนผะผ่าว ฝืนลุกโซเซไปล้างหน้าจนพอจะสดชื่นบ้างก็หมุนกายออกจากห้องน้ำ ก่อนพบหิ่งห้อยยืนกอดอกด้วยสีหน้าบอกบุญไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ