บทที่ 20 ทูตจากเมืองหลวง

โฮลเดนไม่รู้ว่าเขาเดินมาแล้วนานแค่ไหน หรือไกลแค่ไหน เมื่อเขาต้องการนั่งพักสักครู่ ขอบฟ้าก็สว่างแล้ว เขาจึงลูบท้องที่หิวโหยและเตรียมจะไปหาโรงเหล้าใกล้ๆ เพื่อหาอะไรกิน

เมื่อพบโรงเหล้าก็ผ่านเวลาอาหารกลางวันไปแล้ว วัตถุดิบที่เหลือในร้านไม่มากนัก โฮลเดนจึงสั่งได้เพียงขนมปังและเนื้อวัวมาอุ้นท้อง คนเสิร์ฟข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ