บทที่ 57 กองทหารประจำการของวรรณิกสา

เสียงเท้าม้าดังขึ้นที่ด้านหนึ่งของทางเล็กในป่า แล้วก็วิ่งขึ้นไปบนถนนใหญ่อันกว้างขวางอย่างรวดเร็ว ทิ้งฝุ่นไว้เบื้องหลัง

คนบนหลังม้าห่มเสื้อคลุมสีเข้ม ใบหน้ายังสวมหน้ากากอีกด้วย ดูลึกลับและห่างเหิน มีเพียงลมที่พัดเสื้อคลุมให้ปลิวไสว เผยให้เห็นเอวเรียวบางส่วนหนึ่งเท่านั้น จึงจะรู้ได้ว่าคนที่ขี่ม้าอย่าง...