บทที่ 22 บรรยากาศในบ้านสวน

“แล้วจะไม่ให้ชมพู่คิดได้ยังไงดูซิ! เผลอเมื่อไหร่ก็มาซุกไซร้ป้วนเปี้ยนอยู่กับนมกับหอยทุกทีสิน่ะ!”

“อูยย... อย่าดิ้นสิ! เห็นไหม? ชมพู่ทำให้น้องชายของพี่แข็งอีกแล้ว”

“พี่หรั่งนี่!... จริงๆ เลย!”

ปากบอกว่าห้ามแต่ใจของชมพู่ชักเริ่มไขว้เขวเมื่อก้นนุ่มๆสัมผัสโดนท่อนเนื้อแข็งขึงตรงหน้าตักของหรั่ง

“จะว่าไปแล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ