บทที่ 129 ดุจดวงหทัย

มือบางกอดกระหวัดโอบรัดร่างของสามี แม้เจ็บปวดแต่กลับมีความสุขสมผสมอยู่ ยามเขาขยับสะโพกหนักหน่วงรุนแรง ร่างกายมันกลับกระตุกเกร็ง เบาโปร่ง

อัสลันหยุดการเคลื่อนไหว หลังจากปลดปล่อยความต้องการ ก้มลงจุมพิตภรรยา แล้วนอนเคียงข้าง โอบเอวบางไว้แนบกาย

“เจ็บมากไหมที่รัก”

“มะ...ไม่ค่ะ”

“นอนเถอะ วันนี้ข้าคงไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ