บทที่ 21 ตอนที่ 21

“ก็ของลุงสันต์ใหญ่เหลือเกิน… อ๊า… ”

ระรินน์เหลียวหลังกลับมาทั้งใบหน้าบิดเบ้ แรงขมิบรัดจากภายในโพรงเนื้อนุ่มแน่นทำเอาแท่งเอ็นของสันต์ปวดหน่วงไปทั้งดุ้น สันต์ก้มลงจูบไซ้แผ่นหลังเปล่าเปลือยของระรินน์อย่างกระหาย พร้อมกับขยับบั้นเอวกระแทกเข้าใส่อย่างซาดิสม์ดุดัน

ตั่บ… ตั่บ… ตั่บ… ตั่บ…

เสียงเนื้อกระทบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ