บทที่ 47 Chapter 46 อ่อนโยนแต่ร้อนแรง2
เมื่อได้คำตอบหมอหนุ่มไม่รอช้า เขาได้จัดการกับเสื้อผ้าของมุขลินออกไปจนสิ้น ในยามนี้ร่างกายของเธอไม่เหลือแม้แต่ชุดชั้นใน ตัวของเขาเองก็ล่อนจ้อนไม่ต่างไปจากเธอ อกตูมชูชันมองผ่านความมืดสลัวของแสงจันทร์ที่สาดแสงสีนวลผ่านหน้าต่างกระจกทึบแสง ทำให้มองเห็นเลือนรางแต่รูปร่างของอกตูมกลับชัดเจนลิ้นหนาแตะกระหวัดสัมผัสลงไปที่ปลายยอดปทุมถัน หมอหนุ่มเลียไล้ไปมาที่เม็ดบัวงามอมชมพู เขาอมแล้วดูดสลับข้างไปมาอย่างเร้าอารมณ์
“อืม! หมอภาคิน” เสียงแหลมของมุขลินครางพร้อมเรียกชื่อหมอหนุ่มออกมา เมื่อลิ้นหนาของเขาแตะกระหวัดลงไปที่ปลายยอดปทุมถันของเธอ มือเล็กเรียวโอบไว้ที่แผ่นหลังหนาของหมอหนุ่ม พร้อมกับบีบรัดกดจิกลงไป เมื่อยามนี้เธอนั้นมีความต้องการแก่นกายจากชายตรงหน้า เพียงแค่เขากระตุ้นเล้าโลมที่อกตูมร่างกายของเธอก็เตลิดต้องการในรสสวาทนั่นแล้ว
“อืม! หมอ” เสียงแหลมยังคงครางต่อเนื่อง เมื่อลิ้นร้อนยังคงวนแตะกระหวัดเกี่ยวที่ยอดปทุมถันไปมาอย่างช่ำชอง ก่อนจะวนลงต่ำจูบที่หน้าท้องนุ่มขาวผ่องวนรอบสะดือ
“อืม~อ้า หมอลินเสียว”
ยิ่งเธอพอใจหมอหนุ่มก็ยิ่งชอบใจ ในสิ่งที่เขาทำให้เธอเสียวซ่านจนตัวบิดเกร็งไปมา หมอหนุ่มเลื่อนตัวลงต่ำ ก่อนที่มือหนาจะจับไปที่เรียวขาของมุขลินแยกออก ทำให้กลีบกุหลาบบานเบ่งอ้าซ่ารอชายตรงหน้ามาเด็ดดม ปลายลิ้นร้อนแตะสัมผัสลงไปที่ซอกขา และไล่ต่ำลงไปยังส่วนอ่อนนุ่มเบื้องล่างอย่างช้าๆ ตรงกลีบกุหลาบงามของเธอ
“อ๊ะ~อ้า หมอ... อืม!” สะโพกบางกระตุกวาบสั่นสะท้าน เมื่อรับรู้ถึงสัมผัสปลายลิ้นที่แตะคลึงไปมาบริเวณร่องกลีบกุหลาบงาม ยิ่งหมอหนุ่มใช้ปลายลิ้นรุกล้ำเข้าไปคลี่กลีบกุหลาบแล้วดันลิ้นถอดถอนเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ สะกิดจุดอ่อนไหว ภายในร่องกุหลาบอย่างช่ำชองแทนท่อนเอ็น มันยิ่งทำให้เธอรู้สึกวาบหวามไปทั้งตัว
“อ๊ะ~อ๊ะ เสียวจังเลยค่ะหมอ” เมื่อเสียงหวานเอื้อนเอ่ยออกมา หมอหนุ่มจึงลุกขึ้นจับขาเรียวเสลาแยกออกอีกครั้ง แล้วดึงบั้นท้ายกลมเข้าแนบชิดร่างบึกบึน ก่อนจะฝังท่อนเอ็นลำเขื่องเข้าไปจนมิดลำ
พรึ่บ!!
“โอ๊ะ! ..อืม!”
“เจ็บเหรอมุขลิน!” แม้นว่าแก่นกายจะยังคงคับแน่นอยู่ในร่องสวาทของหญิงสาว แต่หมอหนุ่มก็ยังคงมีความห่วงใยต่อร่างอรชรอยู่ไม่น้อย เธอไม่ควรได้รับความเจ็บปวดจากการกระทำของเขา แม้จะมาจากการร่วมรักก็ตาม
“อืม! หมอดันเข้ามาเลยลินต้องมัน” คำบอกเล่าจากปากของมุขลิน ทำให้หมอหนุ่มนั้นมีรอยยิ้มผุดขึ้นมาบนใบหน้า เขาพอใจในคำตอบที่ได้รับจากหญิงสาว
“พร้อมนะครับ!”
ตรั่บ~ตรั่บ~ตรั่บ หมอหนุ่มกระแทกสะโพกหนาโยกเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ และเริ่มถี่ขึ้นอย่างเร่าร้อน
“อืม~อ้า เบาหน่อยหมอ!” เมื่อหมอหนุ่มกระแทกรัวๆ และหนักหน่วงขึ้น จนมุขลินส่งเสียงครางปนอ้อนวอนให้ผ่อนลง มือเล็กเรียวจิกกุมรวบผ้าปูที่นอนเอาไว้จนยับยู่ยี่ เมื่อเธอรู้สึกราวกับจะขาดใจ ในยามนี้ที่ร่องสวาทของเธอกำลังมีน้ำแฉะเยิ้มออกมา ความคับแน่นของร่องกุหลาบบีบรัดตอดท่อนเอ็น จนแท่งร้อนของหมอหนุ่มนั้นแทบจะแตกปริออกมาอยู่แล้ว
“อืม! มุขลิน!” เสียงแหบพร่าของหมอหนุ่มกระซิบลงที่ใบหูเล็ก ก่อนจะเม้มขบกัดลงไปเบาๆ
“อ๊ะ~อ้า! หมอเสียวจัง!” การกระทำของชายร่างสูงใหญ่กำลังจะทำให้มุขลินตัวลอยเพราะความเสียว มือเรียวของมุขลินจับมาที่ต้นแขนของหมอหนุ่ม ที่มันเต็มไปด้วยมัดกล้ามเธอบีบรัดไว้แน่น เมื่อเกิดความเสียว สะโพกของหมอหนุ่มค่อยๆ ขยับเข้าออกอีกครั้ง มือหนาของเขาลูบไล้ไปตามเรือนกายของเธอ ก่อนจะบีบคลึงไปที่สองเต้าอย่างเพลิดเพลินและเร้าอารมณ์ สะโพกหนาก็ยังคงทำงานซอยเข้าออกอย่างเป็นจังหวะไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
“อ๊ะ อร้ายยย หมอเร็วอีกลินชอบ!”
ตรั่บ~ตรั่บ~ตรั่บ เสียงสะโพกโยกไม่หยุด เมื่อต่างคนต่างก้ปรารถนาในกันและกัน
“โอ้ววว! แน่นมาก! ชอบไหมมุขลิน!”
“อืม ดันเข้ามาเร็วหน่อยลินชอบเสียว!”
“หึหึ!... ใจร้อนจริง อ๊ะ” หมอหนุ่มเร่งจังหวะแล้วกดจมูกลงไปที่ซอกคอหอมกรุ่น ก่อนจะกระหวัดลิ้นดูดที่ตึ่งหูของเธอ เขาขบกัดลงเบาๆ อย่างมันเขี้ยว จากนั้นเขาได้ขยับสะโพกหนาสอบถี่ขึ้นตามคำขอของสาวร่างอรชรตรงหน้า
“อ๊ะ~อ๊ะ! หมอโอ้วว!”
“วาว! โอ้ววว! มุขลินอ้าขาออกกว้างกว่านี้หน่อย..อย่าหนีบมันรัดผมเจ็บ!” มุขลินรีบถ่างขาออกตามคำบอกของหมอหนุ่ม เธอเองก็กลัวว่าเขาจะไม่ชอบหากร่วมรักแล้วเจ็บแบบนี้
“อ้า~โอ้ววว! ดีมากมุขลิน!” เสียงหมอหนุ่มครางเสียงดังไปทั่วห้อง เขาใช้มือดันต้นขาเรียวให้อ้าออกกว่าเดิม แล้วเริ่มกระแทกสะโพกเร็วถี่ขึ้นเรื่อยๆ จนคนตัวเล็กเริ่มครางดังลั่นตามแรงขยับ
“อ๊ะ~อืม อูยยย! หมอขา... ลินเสียว”
“อืม! ฟิตมากมันตอดดีจังมุขลิน” เสียงครางเสียงหอบเหนื่อย เสียงเนื้อกระทบเนื้อทำให้อุณหภูมิร่างกายทั้งสองพุ่งขึ้น ทั้งที่แอร์เย็นฉ่ำเม็ดเหงื่อเกาะไปทั้งตัว ร่างอรชรหลับตาพริ้มสะบัดหน้าไปมาอย่างเร่าร้อน เล็บของเธอกกดจิกลงไปที่ต้นแขนหมอหนุ่ม เมื่อเธอใกล้ถึงจุดนั้นเต็มที หมอภาคินเองก็ไม่ต่างกัน ความกระสันทำให้เขาเผลอ มือหนาสองข้างได้บีบลงที่เอวคอดของมุขลินจนเป็นรอยแดง
“อ๊ะ อ๊าย! หมอ”
“โอ้ววว~มุขลิน! อ๊า มุขลินจ๋า” หมอหนุ่มกระแทกสะโพกถี่ๆ จนท่อนเอ็นลำเขื่องจ้วงเข้าไปลึกจนมิดลำ ร่องกุหลาบงามบีบรัดท่อนเอ็นเอาไว้แน่น น้ำรักแห่งความปรารถนาของทั้งคู่ถูกปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน
น้ำลาวาขาวขุ่นพุ่งเข้าไปหมดทุกหยาดหยดปะปนกับน้ำหวานไหลเยิ้มแฉะรัดท่อนเอ็นจนเปียกชุ่ม ทั้งสองไม่อาจปฏิเสธได้ว่า ทุกครั้งที่ร่วมรักกันนั้นมีความสุขกับการเสพสมเพียงใด รู้เพียงว่ามันคือการผสมผสานหล่อหลอมที่ลงตัว มิอาจจะมีใครมาแทนกันและกันได้ นอกจากสองเราเท่านั้น ที่จะใช้คำว่าสองกายหัวใจเดียวได้อย่างลงตัว
