บทที่ 77 สุดๆ ไปเลย

เนิ่นนานกว่าที่เขาจะรู้สึกตัวว่าเนตรดาราพยายามจะขยับร่างให้พ้นจากตัวเขา แต่มันยังไม่ถึงเวลา

“อื้อ... จะไปไหนล่ะ ยังไม่อิ่มเลยนะครับ”

“เอ่อ...” เนตรดาราถึงกับสะท้านพูดไม่ออกเมื่อเสียงทุ้มนั้นเป่ารดอยู่ที่ซอกคอของเธอ และไม่ใช่เพียงแค่นั้นที่เธอรู้สึก เพราะอะไรบางที่คิดว่านอนสงบนิ่งอยู่ในร่างกายนั้นก...