บทที่ 114 ของขวัญจากผืนป่า

“งั้นอีกครั้งนะ... นะ... นะจ๊ะเมียจ๋า... นะ...”

“ไม่... อะ! พี่ธิต... อื้อ... พี่ธิต...”

ชบาบิดกายดิ้นรนไปมาเพราะร่างกายถูกจู่โจมจากฝ่ามือใหญ่จนปัดป้องไม่ทัน นิธิตใช้ชั้นเชิงที่เหนือกว่าโอ้โลมให้เธอคล้อยตามเขาอีกแล้ว ร่างบอบบางภายใต้ผ้าห่มเนื้อบางได้แต่สั่นสะท้านไปทุกจุดที่เขาปลุกเร้า

“พี่ธิตอะ พ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ