บทที่ 8 เล่นผัวเมีย

เหมยกุ้ยหมดแรงดิ้นรนแม้ใจอยากจะขัดขืนไม่ให้มือหยาบใหญ่ของไอ้ยอดมาสัมผัสถูกเนื้อตัว เพราะความกักขฬะของมันไม่ใช่สิ่งที่เธอใฝ่หา

‘เล่นผัวเมีย’ ถ้าสิ่งที่มันทำกับเธอเรียกว่าการเล่นผัวเมีย นั้นมันก็เหมือนกับที่เตี่ยทำกับแม่และแม่ก็ต้องอยู่ในอำนาจของเตี่ยไปตลอดกาล เธอไม่ต้องการเป็นเหมือนแม่ เธอไม่อยากให้ไอ้ยอดคนงานเรือน้ำแข็งที่มักจะแอบมองเธออยู่เสมอมามีอำนาจเหนือเธอทุกทาง เธอไม่อยากเล่นผัวเมียกับมัน แต่จะทำยังไงได้เพราะในเวลานี้มันก็เหมือนจะกุมอำนาจไปทั่วทั้งร่างกายของเธอเสียแล้ว

จะดิ้นรนขัดขืนก็ไม่ได้ จะร้องเรียกให้ใครมาช่วยก็มีแต่จะอายเขาและนั่นจะเป็นการตีกลองร้องป่าวประกาศว่ามันเล่นผัวเมียกับเธอสำเร็จลุล่วงไปแล้ว เหมยกุ้ยหมดปัญญาจะคิดค้นหาทางเมื่อร่างกายพร้อมจะให้มันแตะต้องและกุหลาบดอกงามของเธอก็อ้าออกจนสุดไม่ฟังเสียงทัดทานร่ำร้องจากในหัวใจเธอเลยสักนิด

"น้องกุหลาบจ๋า... พี่ยอดจะทำให้น้องกุหลาบมีความสุขที่สุด"

ยอดจ่อลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของมันไปที่ดอกกุหลาบแสนจะบอบบาง ผิวขาวราวหยวกกล้วยตัดกับความมืดมิดของมันสร้างความตื่นตัวมากกว่าครั้งไหนที่เคยได้ลิ้มลองรสชาติหญิง ปลายหัวถูไถพยายามจะยัดเยียดความเป็นผัวให้กับกุหลาบดอกงามของเรือเจ๊กเร่ เรือขายเกลือที่นานทีจะผ่านมาสักครั้งและทุกครั้งมันก็เห็นความเติบโตของดอกไม้งามตั้งแต่เป็นดอกตูมเห็นหัวนมเป็นไตเพียงนิด จนกลายมาเป็นดอกบัวคู่งามขนาดเกินตัว ดอกไม้งามที่มันเฝ้าหมายปองเติบโตเป็นกุหลาบดอกงามที่พร้อมจะเบ่งบานรับแมลงตัวผู้ทั้งหลายแหล่มาชอนชิมน้ำหวานและมันก็มีวาสนาเป็นแมลงตัวนั้น

ยอดกระหยิ่มยิ้มเพราะไม่ใช่เพียงคืนนี้เท่านั้นที่มันมาซุ่มแช่น้ำเกาะเสาบันไดรอคอยเวลากุหลาบดอกงามมาลงเล่นน้ำ หลายคืนที่มันต้องรอจังหวะปลอดคน เฝ้ารอด้วยความหวังว่าต้องมีสักคืนที่โอกาสและจังหวะเป็นใจ

จนได้ยินสองแม่ลูกพูดจากันเมื่อครู่จึงรู้ว่าเจ๊กย้งไม่อยู่เรือ ประกอบกับคืนนี้เป็นคืนเดือนมืด แมลงตัวผู้อย่างมันที่หมายปองดอกไม้งามมานานก็ควรจะได้ชอนชิมน้ำหวานเสียทีไม่ใช่เหรอ และมันก็รู้แล้วว่าหยาดน้ำหวานที่ส่งขับออกมาจากเรือนร่างอวบอิ่มงดงามราวกับนางไม้นั้น ช่างหอมและหวานจนมันต้องกลืนกินอย่างคนตะกละตะกลาม

"พี่ยอด! พี่ทำอะไรฉัน! ฉันเจ็บนะ! ไม่นะ! ฉันเจ็บ!"

"ชู่ววว... อย่าเสียงดังไปน้องกุหลาบ ทนเจ็บนิดเดียวเท่านั้น แป๊บเดียวน้องกุหลาบจะมันจนไม่อยากให้พี่ยอดเอาออกนะจ๊ะ ทนแป๊บเดียวนะจ๊ะ"

ยอดพยายามปลอบประโลมเพราะลูกชายของมันที่มีขนาดเท่ากับข้อมือของเธอไม่สามารถแทรกเข้าไปในโพรงกุหลาบแสนสวยแม้แต่เพียงปลายหัว เพราะอย่างนี้มันจึงต้องเล้าโลมเธออยู่นาน เพราะขนาดของมันเรียกว่า ‘แม้แต่กะหรี่ยังต้องส่ายหน้าหนีและคืนเงิน’ แต่ถ้าได้โดนสักทีก็ติดใจกันทุกราย หรืออาจเรียกว่าขนาดอย่างมัน ‘แม่ม่ายสลบคาเตียง’ ด้วยความอ่อนเพลีย แล้วดอกไม้ที่ไม่เคยถูกแมลงตัวใดชอนชิมอย่างเธอจะทนไหวเหรอ หรือหากจะเอาให้ได้ก็คงต้องเจ็บปวดกันบ้าง

"ไม่... พี่ยอดอย่านะ! ฉันเจ็บ! อย่า!"

"ทนนิดเดียวนะน้อง นิดเดียวเท่านั้น"

"ไม่นะ! ไม่! กรี๊ดดดดด..."

เหมยกุ้ยขืนตัวหนีเพราะความเจ็บปวดที่ไอ้ยอดชำแรกกุหลาบดอกงามของเธอให้แยกออกจากกัน ความเจ็บปวดที่มีมากทำให้อารมณ์กระเจิงเพราะมือไม้ของมันขาดผึง ในยามนี้เธอต้องการไปให้พ้นจากตัวมันให้มากที่สุด เธอจะไม่ยอมให้ความน่ากลัวที่ขยับเขยื้อนได้ของมันรุกล้ำดอกกุหลาบของเธอให้มากไปกว่านี้เพราะเท่านี้ก็เจ็บเสียจนเหมือนเนื้อตัวจะฉีกออกจากกัน

ยอดพยายามจับยึดร่างอวบอิ่มเข้าหาตัว ยังไงเสียวันนี้มันก็ต้องได้กุหลาบดอกงามเป็นเมียให้ได้ เพราะหากพลาดจากคืนนี้ไปคงไม่มีโอกาสอีกแน่ แต่ความคับแน่นบวกกับแรงขัดขืนทำให้ลูกชายของมันเดินทางได้ไม่ง่ายเลย ต้องรอคอยให้ดอกหลาบดอกงามผลิตน้ำหวานออกมาชโลมหัวลูกชายตัวโตของมันให้มากกว่านี้ แต่มันคงไม่ทันกาลเมื่อกุหลาบดอกงามกรีดร้องและใครบางคนผ่านเข้ามา

"กรี๊ด! ไม่นะ! ไม่!"

"เฮ้ย! ทำอะไรน่ะ รังแกผู้หญิงเหรอวะ!"

เสียงเอะอะดังมาจากด้านบนตลิ่งพร้อมฝีเท้าหลายคู่กำลังวิ่งตรงมาทางนี้ ไอ้ยอดตาเหลือกรีบกระโจนลงคลองจนน้ำแตกซ่านปล่อยเรือนร่างขาวผ่องนอนหายใจรวยระรินอยู่บนขั้นบันไดปริ่มน้ำ

เสียงร้องอย่างตื่นตระหนกของหญิงสาวทำให้ ‘สน’ ลูกชายเจ้าของตลาดและเหล่าลูกน้องที่เพิ่งกลับจากการทำธุระในเมืองรีบวิ่งมาที่ท่าน้ำ เพราะสัญชาตญาณผู้ชายบอกว่าต้องมีเหตุร้ายเกิดขึ้นอย่างแน่นอนและเหตุการณ์ร้ายๆ ที่เห็นได้เพียงความสลัวก็เป็นจริง เมื่อใครคนหนึ่งกระโดดลงน้ำพร้อมกับเสียงจ้วงว่ายอย่างเร็วรี่

"เฮ้ย! พวกมึงตามมันไปเร็ว! กูจะลงไปดูผู้หญิง"

สนตะโกนบอกลูกน้องก่อนจะรีบลงไปที่ท่าน้ำและทันใดที่ไฟฉายสาดส่องสิ่งที่เห็นก็ทำให้เขาถึงกับอึ้งทำอะไรไม่ถูกไปชั่วครู่ ทุกสิ่งรอบตัวดูราวจะหยุดนิ่งเขาไม่ได้ยินเสียงลูกน้องกระโจนลงน้ำ เขาไม่ได้ยินเสียงร้องบอกว่ามันหนีไปได้ เพราะสิ่งที่ลวงล่อสายตามันคือความงดงามอย่างที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อนเลยในชีวิต