บทที่ 47 ม่านรักพรางใจ บทที่ 7

แรงบีบดอกบัวนี้เอง เรียกสติไหลเตลิดไปไกลวนกลับเข้าในหัว ตอนนี้แขนและมือเธอเป็นอิสระ ปัดป้องตัวเองได้ เมื่อมีโอกาสชญานันท์ทำทันที เธอใช้แรงอันน้อยนิดดันร่างหนา ส่ายหน้าแรงๆ เพื่อให้ริมฝีปากตนเป็นอิสระ ซึ่งอย่างหลังนี้ได้ผล

“คุณไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้กับฉัน ปล่อยนะ ปล่อย” เธอดิ้นไม่หยุด สบถใส่ธนกิจ “ไอ้ค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ