บทที่ 43 บทที่14.ถึงเจ็บปางตาย...แต่ตัดใจคงดีกว่า 2

บางอย่างที่บีบคั้น...ทำให้เมวิกาทนไม่ได้...ที่จะต้องอยู่ในสภาพเช่นนี้...

“คุณเมคิดดีแล้วเหรอคะ?”

เป็นรำเพยอีกนั่นแหละที่พยายามทักท้วง...

“รำเพยจะให้เมทนแบบนี้ไปถึงเมื่อไรล่ะ? เมไม่ต้องการให้ ‘เค้า’ ต้องมาเจอกับสภาพกดดันเช่นนี้” หญิงสาวตอบเสียงเครือ เธอนอนหนาวอยู่บนที่นอนเพียงลำพังทุกคืน เธอรู้ถึง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ