บทที่ 8 ผู้หญิงน่ารำคาญ

“แล้วนี่เราจะไปเที่ยวไหนกันมั้ยคะ” อลิสถามพี่สายฟ้าว่าจะพาเธอกับชะเอมไปเที่ยวที่ไหนกันในวันนี้

“เย็นๆไปพายเรือกันมั้ยล่ะ” แพลนในวันนี้ของสายฟ้าก็คือพายเรือ ที่นี่น้ำสีสวย วิวก็ดี

“ดีค่ะ อลิสตกลงไปค่ะ” หญิงสาวยิ้มออกมาจนแก้มแทบปริ และรีบตอบตกลงทันที

เมื่อรับประทานอาหารกันจนอิ่มแล้วทั้งสี่ก็ได้พากันไปหามุมนั่งเล่นแถวริมชายหาด สายฟ้าสั่งเบียร์พร้อมกับแกล้มมานั่งกินกับพายุอย่างชิวๆ

“วิวที่นี่สวยมากๆเลยนะคะ น้ำทะเลก็ใสน่าเล่นมากเลย” อลิสพูดขึ้นอีกครั้งมองไปทางไหนก็สวย เธออยากลงไปเล่นน้ำ

“พูดแบบนี้อยากเล่นใช่มั้ย” สายฟ้าที่รู้ทันไปกับคำพูดของอลิสก็รีบพูดขึ้น

“เล่นได้มั้ยคะ” หญิงสาวรีบยิ้มทำหน้าออดอ้อนชายหนุ่มรุ่นพี่ กระพริบตาปิ๊งๆทันที

“ได้แน่นอน ไปสิ ลงไปเล่นชวนเพื่อนไปด้วยนะ ฉันจะรออยู่ตรงนี้” สายฟ้าอนุญาตและบอกให้อลิสนั้นได้ชวนชะเอมลงไปเล่นน้ำด้วยกัน

“ขอบคุณค่ะ”

แล้วหญิงสาวก็พากันลงไปเล่นน้ำทะเลสีสวย ก่อนที่จะลงก็ไม่ลืมที่จะทาโลชั่นกันแดดก่อน เมื่ออยู่กันสองคนพายุก็ถามน้องชายออกมาตรงๆ

“นี่มึงจริงจังกับน้องเขาใช่มั้ย” พายุเอ่ยปากถามไปยังน้องชายที่ตอนนี้เอาแต่มองไปยังแฟนสาวคนสวยของมันอย่างไม่วางตา

“อืม กูชอบเธอ” สายฟ้าจึงหันมายิ้มกับพายุและบอกความรู้สึกที่มีให้พี่ชายได้รับรู้ความในใจของเขา

“ถ้างั้นคำขอของพ่อกับแม่คงต้องหวังพึ่งมึงแล้วนะไอ้สายฟ้า” พายุพูดขึ้นถึงคำขอที่พ่อกับแม่ได้เอ่ยปากร้องขอกับเขาเอาไว้ เขาจะให้มันเป็นหน้าที่ของน้องชายก็แล้วกัน

“คำขออะไรของมึง” สายฟ้ายกเบียร์ขึ้นดื่ม เอ่ยปากถามอย่างงงๆ

“พ่อกับแม่ขอกูบอกว่าให้รีบมีลูก มีหลานให้พวกเขาสักที กูยกหน้าที่นี่ให้มึงก็แล้วกัน”

“หึ! แล้วเมื่อไรมึงจะหาแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเขาสักที นี่กูยังไม่เห็นมึงมีใครเลยนะ” เขาถึงกับหลุดขำออกมาทันที ดูพี่ชายของเขาจะไม่ชอบผู้หญิงเอามากๆเลยนะเนี่ย เอ่ยถามไปยังพี่ชายอีกครั้งว่าเมื่อไหร่จะมีผู้หญิงเป็นตัวเป็นตนกับเขาสักที

“ไม่อ่ะ ผู้หญิงน่ารำคาญ! มึงดูอย่างเพื่อนเมียมึงดิ แม่งเมาแล้วรั่วฉิบหาย” พายุหนุ่มมาเฟียรีบปฏิเสธเสียงแข็งขึ้นมาทันที และชี้ไปที่หญิงสาวที่กำลังลงเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนานอย่างชะเอม

ผู้หญิงที่อ้วกใส่เสื้อของเขาเมื่อคืน แต่ก็มีบ้างเวลาที่เผลอไปมองใบหน้าหวานของชะเอม เขาก็มักจะคิดไปถึงเรื่องราวของเมื่อค่ำคืนวาน ที่เป็นเขาที่เป็นฝ่ายจดจำมันได้อยู่คนเดียว

แต่ก็ช่างเถอะก็แค่อารมณ์ชั่ววูบในตอนนั้นที่มันพาไป จึงได้ทำเรื่องแบบนั้นกับหญิงสาวรุ่นน้อง ซึ่งเขาก็ไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลยด้วยซ้ำ มันก็แค่อารมณ์ความใคร่ในตอนนั้นก็เท่านั้นเอง

ตกเย็นทั้งสี่ก็ได้ลงพายเรือกัน โดยอลิสนั่งกับสายฟ้า ส่วนชะเอมให้นั่งกับพายุเพราะสาวๆน่าจะพายเรือไม่เป็นปล่อยให้มันเป็นหน้าที่ของชายหนุ่มจะดีกว่า

พายุลงไปยังเรือก่อน เขานั่งลงและเตรียมที่จะพายเรือเป็นที่เรียบร้อยแล้วด้วย เงยหน้ามองไปทางรุ่นน้องสาวก็ถอนหายใจออกมาและพูดถามเธอออกมา

“ลงมาสิ จะยืนอยู่แบบนั้นหรือไง”

“ก็กำลังจะลงอยู่นี่ไงคะ” ใบหน้าบูดบึ้งของชะเอมรีบพูดโต้ตอบกลับพายุไปในทันที ก็คนกำลังลงอยู่แท้ๆ ก็ต้องค่อยๆลงมั้ย รีบไปเดี๋ยวพลัดตกเรือจะทำยังไง โถ่

ไม่รู้ว่ามันเป็นเวรกรรมอะไรของเธอกันแน่ที่ต้องมาพบเจอกับผู้ชายแบบพี่พายุที่ชอบพูดจาห้วนๆ หน้าตาก็ดูดุอยู่ตลอดเวลา ไม่เคยเห็นคนๆนี้จะยิ้มเลยสักครั้ง ให้ตายเธออยากกลับกรุงเทพแล้ว เบื่อหน้าอิตารุ่นพี่ขาโหดคนนี้แล้ว

ไม่อยากจะคิดและมองไปทางคนตรงหน้าแล้ว ชะเอมจึงได้หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอเอง หยิบมันขึ้นมากดถ่ายรูปธรรมชาติและรูปถ่ายเซลฟี่ของตนเอง

แชะ! แชะ!

วิวทิวทัศน์ของที่นี่สวยงามเป็นอย่างมากจนทำให้ชะเอมนั้นหลงใหลไปกับธรรมชาติของที่นี่ เผลอยิ้มออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ

“สวยดีเนอะที่นี่” ชะเอมที่กำลังดื่มด่ำไปกับธรรมชาติก็เผลอหลุดคำพูดออกมาให้พายุนั้นได้ยินจนเขาเหลือบตามองไปยังเธอ หญิงสาวรุ่นน้องคนนี้มองไปมองมาก็ดูสวยอยู่เหมือนกันนะ หุ่นและรูปร่างก็ดี จนทำให้เขาเผลอพูดคำชมไปยังเธอราวกับโดนต้องมนต์

“อืม สวยดี”

“พี่พายุก็เห็นด้วยกับชะเอมใช่มั้ยคะว่าที่นี่สวยมาก” ชะเอมหันกับมายิ้มรับให้กับชายหนุ่มรุ่นพี่ เธอได้ยินว่าเขานั้นพูดชมธรรมชาติออกมาจากปากของเขาเอง แต่ความจริงแล้วคำว่าสวยของชายหนุ่มนั่นก็คือ ใบหน้าของเธอ ไม่ใช่ หมายถึงธรรมชาติ

และเหมือนจะได้สติกลับมาพายุจึงได้หลบสายตาของชะเอมหันหน้าเมินหนีไปทางอื่นอย่างคนที่เผลอพูดเรื่องอะไรออกไปก็ไม่รู้ออกไป

“อืม ฉันจะขึ้นแล้วนะ” พายุตอบรับไปกับคำพูดของชะเอมและทำท่าทีว่าเขาจะขึ้นเข้าท่าแล้ว

“ชะเอม แกจะขึ้นหรือยัง” เสียงหวานกังวานของอลิสเพื่อนสนิทของชะเอมก็ได้ดังลอยมาแต่ไกล ชะเอมจึงได้หันไปมองยังต้นเสียงและบอกกับเธอไปว่าตัวเธอเองก็กำลังจะขึ้นแล้วเช่นกัน

“อ๋อ อืม ฉันกำลังจะขึ้นแล้ว”

เมื่อขึ้นมากันแล้วพวกเขาก็ได้แยกย้ายกันห้องพักใครห้องพักมัน สายฟ้ากับอลิส ทั้งสองก็รีบเข้าไปสวีทกัน ชะเอมนั้นเมื่อได้เข้ามายังห้องพักแล้วก็ไม่รอช้ารีบเดินหยิบเสื้อผ้าชุดใหม่แล้วเดินเข้าไปยังห้องอาบน้ำในทันที อาบเสร็จก็รีบเดินมายังเตียงนอนพร้อมกับล้มตัวลงนอนทันทีความเหนื่อยล้าของวันนี้กำลังเล่นงานเธอมันทำให้ชะเอมนั้นหลับใหลไปในที่สุด

เช้าวันต่อมา

8.00น.

วันนี้เป็นวันที่ทั้งหมดจะต้องเดินทางกลับเข้ากรุงเทพกันแล้ว พายุนั้นตื่นก่อนใคร เขาจัดเตรียมเก็บข้าวของเอาไว้ตั้งแต่เมื่อคืนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มย่างกรายออกมาจากห้องก็เจอเข้ากับน้องชายของเขาที่กำลังยืนรอพวกสาวๆอยู่ทางด้านหน้าห้องพัก

“กูกลับก่อนนะ ไอ้สายฟ้า” พายุพูดบอกไปยังสายฟ้าผู้เป็นน้องชาย เขาเดินไปเปิดประตูทางด้านข้างของคนขับแล้วหยิบพวกกระเป๋าสัมภาระเอาไว้แล้วปิดประตูให้สนิทเรียบร้อย

“ไว้เจอกันที่บ้าน” สายฟ้าพูดบอกพายุ พี่ชายของตนว่าไว้เจอกันที่บ้านเพราะพ่อกับแม่ได้นัดพวกเขาให้หาเวลาว่างที่ตรงกันและเข้าไปหาพวกท่าน

“อืม กูไปก่อนนะ” พายุชายหนุ่มรูปหล่อลุคมาเฟียตอบรับคำของสายฟ้าและได้ขอตัวขึ้นรถเพื่อกลับก่อน เขายังมีงานอีกมากที่รอเขาอยู่ไหนจะงานที่บริษัทของพ่อและก็ยังที่ผับของเขาอีก

สายฟ้ามองดูจนรถของพี่ชายไปขับออกไปจนสุดลูกตา สักพักหญิงสาวทั้งคู่ก็ได้เดินออกมาจากที่พัก

“พี่พายุกลับไปแล้วเหรอคะ” อลิสที่เดินออกมาแล้วไม่พบรถของพี่พายุก็ได้ถามไปยังสายฟ้า

“อืม กลับไปก่อนแล้วเมื่อกี้นี้เอง ต้องรีบกลับไปเคลียร์งานน่ะ พวกเราเก็บของกันเสร็จหรือยัง”

“เรียบร้อยแล้วค่ะ พร้อมกลับแล้วค่ะ” อลิสจึงได้ตอบแทนเพื่อนของเธอด้วยว่าเก็บของทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ทั้งหมดขึ้นรถแล้วออกเดินทางกลับเข้าสู่กรุงเทพ