บทที่ 32 Chapter32

Chapter32

“โอว...” เขาหยุดแช่นิ่งในจังหวะสุดท้าย ระเบิดสายนทีอุ่นร้อนเข้าไปในกลีบสาว ใบหน้าชื้นเหงื่อซบนิ่งที่อกสะท้อนลมหายใจของเธอ พร้อมกับเสียงหายใจเหนื่อยหอบดังถี่ บัวบุษยาเองมีอาการเช่นเดียวกับเขา หายใจเหนื่อยหอบ แรงลมหายใจที่ผ่อนออกมาจากโพรงจมูกขาดห้วง จำต้องใช้ปากหายใจช่วยอีกแรง ร่างกายอ่อนล้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ