บทที่ 3 เริ่มเรื่อง

ควันบุหรี่สีขาวละคละคลุ้งไปในอากาศ กลิ่นควันอาจจะสร้างปัญหาให้คนอื่น คนสูบบุหรี่จึงเดินเลี่ยงมาทางด้านหลังบ้านและมองไปรอบๆบ้านหลังใหญ่ ต้นไม่ที่เพิ่งล้อมมาไม่นานยังมีไม้ค้ำยันอยู่ ไม้พุ่ม ไม้ดอก ถูกจัดวางอย่างสวยงามจากนักตกแต่งภูมิทัศน์ฝีมือดี เสียงเพลงดังแผ่วๆออกมา

จอมทัพสูดบุหรี่เข้าปอด ก่อนจะมองตรงไปในครัวหลังบ้าน ก็เห็นสาวสวยในชุดสีหวาน เดินอยู่ในนั้น และก็รีบเดินขยับเข้าไป ก่อนจะเห็นผู้ชายอีกคนอยู่เคียงข้างกัน

" ดึกแล้ว ผีเสื้อราตรีจะไปร่าเริงต่อ พี่กรกลับพร้อมปัดเลยนะคะ ออกไปตอนนี้เลย "

ภัทรกรมองคนพูดที่ยิ้มกระจ่างตาตรงหน้า แล้วพยักหน้า

" ไปสิครับ กลับกันก็ได้ " ชายหนุ่มเดินเคียงข้างหญิงสาวผ่านคนที่แอบมองดูอยู่ อย่างไม่ทันสังเกตเห็นว่า เค้าอยู่ตรงนั้

จอมทัพมองคนทั้งคู่เดินหายไปกับคนอื่นในงาน แล้วถอนหายใจออกมา เธอสวย สวยเย็นตา สวยแบบมองตั้งแต่แรกก็รู้ว่าสวย แต่คนข้างเธอ ก็หน้าตาดี เหมาะสมกัน

เงินสดหลายพันบาทถูกยัดใส่มือชายวัยมากกว่าหกสิบปีที่นำรถมาจอดให้ แต่ไม่ยอมรับเงินจากคุณหนู แต่สาวสวยก็ดื้อดึง

" ลุงเอื้อไม่รักปัดแล้ว ลุงเอื้อใจร้าย " หัวใจของคนฟังหล่นหายทันที ลุงเอื้อคนนี้รักคุณหนูยิ่งกว่าใครทั้งหมด

" ปัดให้ลุงเอื้อเอาไว้ไปหาหมอ ลุงเอื้อต้องแข็งแรงนะคะ ถ้าเจอกันคราวหน้า ปัดจะถามอีกครั้งว่า อาการดีขึ้นไหม "

คนขับรถประจำบ้านยิ้มทั้งน้ำตา ทำไมหนอ คุณผู้ชายถึงได้เกรงใจคุณปัดนัก เพราะคุณปัด เป็นดั่งคุณกิ่งดาว คุณแม่นั่นเอง ท่านมีทั้งพระเดชและพระคุณกับทุกคน ต่างจากคุณดาราลิบลับ ที่มีแต่เสียงก่นด่า และคำหยาบคายลับหลังคุณท่านตลอดมา

" คุณหนูขับรถดีดีนะครับ ถ้ามีอะไรจะให้ลุงรับใช้ คุณหนูรู้ใช่ไหมครับ ว่าลุงทำให้คุณหนูได้ทุกอย่าง "

" ทราบค่ะ เดี๋ยวจะให้เอารถไปเข้าศูนย์เช็คระยะให้ ลุงเอื้อรอรับโทรศัพท์จากปัดนะคะ "

" ครับ คุณหนู "

ภัทรกรยิ้มกว้างอีกครั้ง ลูกปัดของเค้าน่ารักที่สุดเลย

ท่านรัฐมนตรีเปิดฟลอร์เต้นรำกับภรรยาแล้ว ท่ามกลางรอยยิ้มและเสียงพูดคุยถึงความเหมาะสมของครอบครัวอบอุ่น ใบหน้าของท่านยิ้มกว้าง เมื่อมองเห็นแขกที่อยู่ภายในงา

" คุณลูกปัด กลับไปพร้อมกับคุณภัทรกร แล้วครับท่าน "

เลขากระซิบบอกก่อนที่ท่านจะควงภรรยาออกมาเต้นรำ คนเป็นพ่อใจหายลงไปอีก ลูกสาวคนโตที่เคยเป็นแก้วตาดวงใจ ถูกพรากจากอกไป ด้วยคำสั่งของแม่ยาย และบรรดาพี่ชายของภรรยา

" คารมเป็นผู้ชาย แถมยังหนุ่มยังแน่น คงจะมีโอกาสคบหาผู้หญิงอีกมากมาย และอาชีพนักการเมืองของคารม คงไม่มีเวลาให้ลูกปัดแน่

เมื่อเป็นอย่างนั้น คารมก็ควรยกลูกปัดให้แม่ มาดูแลนะ แล้วจะมาหาก็มา มาเยี่ยมก็มา แม่ไม่หวงไม่ห้าม "

หลังจากนั้น ดญ.ลูกปัด บุญทิพย์ ก็ถูกเปลี่ยนมาใช้นามสกุลของฝั่งแม่ในเวลาต่อมา และเมื่อข่าวคราวของนักการเมืองหนุ่มกับดาราสาว ที่ชื่อดารา ที่เดทกันไม่กี่เดือน ก็ประกาศแต่งงาน และตั้งท้องในทันท

" จอมทัพ ไปบอกจอมทัพ ให้เป็นคู่เต้นรำให้ลูกแก้ว " เสียงท่านกระซิบบอกกับลูกน้อง ก่อนที่เลขาจะเดินตัวลีบไปบอกกับหนุ่มหน้าเข้ม ที่ยืนอยู่เพียงลำพัง

" ท่านจะให้คุณจอมทัพ เป็นคู่เต้นรำให้กับคุณลูกแก้วครับ "

ชายหนุ่มพยักหน้ารับรู้ เค้ามองอะไรผิดไปหรอก็เปล่า ผู้ชายในงานมีมากกว่าห้าสิบคน ยี่สิบคนยังโสด แถมโปรไฟล์ดี แต่ท่านคารม กลับเลือกเค้า

แก้ววิสกี้ถูกวางลงบนมือของเลขา ก่อนที่ชายหนุ่ม จะเดินไปหาสาวสวยที่นั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนหลายคน

" น้องลูกแก้ว ไปเต้นรำกับพี่ไหมครับ " สาวๆพากันมองหน้ากัน เพราะคนที่มาชวน หล่อ กระชากหัวใจ แถมต้องรวยมากด้วย ท่านถึงได้เปิดโอกาสให้แบบนี้

" แก้ว เรียนเต้นมาบ้าง แต่ไม่ค่อยเก่ง ยังไงรบกวนพี่จอมทัพด้วยนะคะ "

เสียงเธอบอกกับเค้า ก่อนจะวางมือตัวเองลงไปที่มือของเค้า

ใบหน้าสวยหวานยิ้มออกมา ภัทรกรหล่อตี๋อินเตอร์ จอมทัพก็คมเข้มมีเสน่ห์เร้าใจ และถ้าได้มีโอกาสใช้เวลาด้วยกัน เธอคงฟินมากๆแน่นอน

รถสปอร์ตสีขาว ขับเข้ามาจอดในคอนโดหรู เจ้าของรถฟุบหน้าลงกับพวงมาลัยอย่างอ่อนล้า ความเข้มแข็งที่มีกำลังจะหมดลงไป

เธอไม่อยากเกี่ยวข้องใดใดกับคนบ้านนั้น หากแต่คุณยาย ผู้มีจิตใจเมตตา บอกย้ำเสมอมาว่า

" อย่างไรเสีย เค้าก็เป็นพ่อ อย่างไรเสียแม่เจ้าก็รักเค้าหนักหนาและเจ้าก็เกิดมาจากความรักนะลูกปัด ความจริงนี้มันเปลี่ยนไม่ได้ "

" ปัดจะพยายามเข้าใจค่ะคุณยาย แต่พ่อกับผู้หญิงคนนั้นเค้าคบหากันตั้งแต่แม่เริ่มป่วยนะคะ "

หญิงชราจับมือหลานสาวเอาไว้ ลูกปัดในวัยสิบสองปีร้องไห้ออกมา เมื่อเห็นพ่อแม่ลูก ครอบครัวใหม่ อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา

" โตขึ้นเจ้าจะเข้าใจว่า ความรักมันมีวันหมดอายุ พ่อเจ้าผิดที่มีคนอื่นนอกใจแม่เจ้า แต่แม่เจ้าก็ยอมทนเพราะรักพ่อของเจ้ามากเหลือเกิน หากแม่เจ้าจะเลิก ยายและลุง จะทำทุกอย่างเพื่อให้พ่อกับแม่ของเจ้าเลิกกัน แต่เพราะความรักไงละ ความรักทำให้เราสุขและทุกข์ในคราวเดียวกัน "

" คุณยายฟังลูกปัดไว้นะคะ ลูกปัดจะไม่มีความรัก จะรักตัวเองให้มากๆ จะได้ไม่ต้องเสียใจ ทุกข์ใจ อย่างที่แม่เป็นมา "

" ไม่รัก ไม่ทุกข์ ไม่เสียใจ " หญิงสาวในชุดสีชมพูเดินลงมาจากรถ ก่อนจะกดลิฟต์ไปที่ห้องของตัวเอง

บทก่อนหน้า
บทถัดไป