บทที่ 38 เด็กดื้อของนาย

จูบละเมียดละไมอ่อนโยนด้วยริมฝีปากหนานุ่ม ขบเม้มไปที่ริมฝีปากบางมือที่วาง ประคองคอของคนตัวเล็กเอาไว้ กว่าจะถอนจูบออกให้หายใจ ก็ใช้เวลานาน ปากบางบวมเจ่อเพราะสัมผัสของเค้า

" อ้อนเก่ง ยั่วเก่ง จนฉันตบะแตก มาเสียคนเพราะเด็ก ฉันจะทำยังไงกับเธอดีน้ำวุ้น จะทำยังไงดี “

เสียงประตูหน้าห้องดังขึ้น จอมทัพหันหล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ