บทที่ 59 Spacial 6

นิชา...

ฉันยืนเกาะราวระเบียงบ้านพักบนภูเขา สูดอากาศเย็นๆ ในตอนเช้าเข้าเต็มปอด กลิ่นหอมของดิน กลิ่นหญ้า และหมอกบางๆ ที่ลอยพัดผ่านเบาๆ ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองได้พักหัวใจจากความเหนื่อยล้ามาหลายสัปดาห์

หลังจากป๋าธัญปิดงานโปรเจกต์ใหญ่เสร็จ เขาก็ประกาศกลางโต๊ะอาหารว่า

“เราจะไปเที่ยวภูเขากันสามวัน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ