เขาห่วงใยตัวเองเท่านั้น

มาริอันนา

ฉันยังก้าวไม่พ้นประตูประสาทด้วยซ้ำ แต่ความรู้สึกผิดมหันต์ก็ถาโถมเข้าใส่ร่าง ฉันยันตัวกับราวของบันไดหินอ่อนที่ทอดยาวโค้งลงไปยังชั้นสาม ข่มตาหลับแน่นขณะทรุดตัวลงพิงขั้นบันได

นี่ฉันเป็นบ้าอะไรไปเนี่ย

ฉันนี่มันวิกลจริตไปแล้วจริงๆ ใช่ไหม เบลคพยายามจะช่วยเรา แต่ฉันกลับเป็นฝ่ายผลักไสเขา แล้วเพ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ