เราไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้

ฉันใช้ข้อศอกยันตัวขึ้นแล้วกะพริบตามองเคเล็บ ภาพที่เห็นพร่ามัวไปหลายวินาทีก่อนจะกลับมาชัดเจนดังเดิม แต่สมองกลับรู้สึกหนักอึ้งราวกับมีตุ้มถ่วง ฉันไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ที่นี่จริง ๆ ในห้องนี้ กำลังเกาะขอบเตียงของเคเล็บพลางรู้สึกปั่นป่วนในช่องท้อง รสชาติของเวทมนตร์ยังคงติดอยู่ที่ปลายลิ้น “บ-...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ