บทที่ 38 บทที่10.ใจหาย 2

ทิชากรออกมายืนรอรถตู้ขนส่ง ที่วิ่งขวักไขว่เต็มถนน เพื่อจะเดินทางกลับบ้านเกิด ไปซุกอกพ่อแม่ สองมือหอบหิ้วของฝากพะรุงพะรัง รูปวาดจากฝีมือจิตรกรไม่มีชื่อ เธอหอบกลับบ้านถึงจะไม่ทั้งหมดแต่ก็เยอะพอดู พร้อมด้วยกล่องเครื่องประดับราคาแพงที่นอนสงบนิ่งอยู่ก้นกระเป๋าเป้สะพายหลัง ในเมื่อมารดาเป็นคนกว้างขวางในถิ่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ