บทที่ 64 บทที่18.มาดามโดม อย่างสมศักดิ์ศรี 1

บทที่18.มาดามโดม อย่างสมศักดิ์ศรี

สมเบ้ปากปั้นหน้าเมื่อย เขามองลูกสาวที่ถูกโอบประคองเหมือนไข่ในหินด้วยสายตาหมั่นไส้สุดฤทธิ์ หายกันไปสามสี่อาทิตย์กลับมาอีกทีทิชากรอ่อนปวกเปียก ยอมให้ไอ้หนุ่มรูปหล่อชักจูงตามใจชอบถึงขนาดประคองกันเข้ามาเหมือนเป็นคนไข้

“ไม่สบายหรือไงยัยนก ถึงต้องประคองกันมาแบบนี้”

“ปล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ