บทที่ 242

"พี่ไป๋! ฉีดออกมาสิ!"

ข้างในของพี่ไป๋เกิดการกระตุกชักกระตุก เนื้อนุ่มที่เต็มไปด้วยรอยย่นกัดนิ้วฉันไม่ให้ออกมา ของเหลวอุ่นร้อนพุ่งออกมาจากสวนท้อ!

พี่ไป๋เหนื่อยอ่อนในอ้อมกอดของฉัน ปากเล็กๆ เหลือแค่สิทธิ์ในการหายใจ

มือฉันเต็มไปด้วยสิ่งที่พี่ไป๋ฉีดออกมา เหนียวเหนอะหนะ ฉันคว้ามันขึ้นมาทาที่หน้าอกของพี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ