บทที่ 836

"คุณ!"

ฉันโกรธจนรู้สึกเหมือนมีม้าป่าหมื่นตัววิ่งอยู่ในใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

"หวังเฮ่า ฉันบอกคุณนะ คุณจะเอาตัวรอดจากฉันไปตลอดชีวิตนั้นเป็นไปไม่ได้แล้ว คุณยอมรับชะตากรรมไปซะดีกว่า"

มู่หรงเยี่ยนหรานยกหัวขึ้นจากตัวฉันในที่สุด มุมปากของเธอยังมีเลือดสีแดงเข้มติดอยู่ นั่นคือเลือดที่เธอกัดจากตัวฉัน

ฉันหร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ