บทที่ 106

ฮั่วถิ๋งเซินชะงักไปครู่หนึ่ง ฉินเจินเจินที่อยู่บนเบาะข้างคนขับก็ส่งเสียงขึ้นมาอีกครั้ง

“พี่เซิน ช่วยฉันด้วย ช่วยฉันด้วย...”

ฮั่วถิ๋งเซินไม่ลังเลอีกต่อไป เขาหยิบเสื้อสูทของตัวเองมาห่อตัวฉินเจินเจินแล้วอุ้มเธอออกจากรถ

ร่างกายของสวี่จือย่างเย็นเฉียบไปหมด เธอมองผ่านม่านฝนเห็นเขาอุ้มฉินเจินเจินวิ่งไปอย่า...