บทที่ 166

สวี่จือย่างประหม่าไปชั่วขณะ

“ฉันไปเองได้ค่ะ คุณไปทำธุระของคุณเถอะ ไม่ต้องสนใจฉันหรอก”

“ฉันไม่ยุ่ง”

คุณปู่ได้ยินคู่หนุ่มสาวเกรงใจกันต่อหน้าเขา ก็อดไม่ได้ที่จะสุมไฟเข้าไปอีก

“ทำไมจะไม่ให้เขาไปล่ะ? มีให้ใช้ก็ต้องใช้สิ! ให้เขาไปต่อคิวเลย ขายาวๆ สองข้างนั่นมีไว้โชว์หรือไง?”

สวี่จือย่างนิ่งเงียบไปครู่หนึ่...