บทที่ 167

สวี่จือย่างอยู่ในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่นมาตลอดทาง เธอรู้ว่าตัวเองถูกเขาอุ้มอยู่ในอ้อมแขน และรู้ว่าสภาพการณ์ตอนนี้มันไม่ถูกต้อง แต่เธอก็ไม่มีแรงจะขัดขืนแล้วจริงๆ

การได้อยู่ในอ้อมกอดของเขามันสบายกว่ากันเยอะ

เวลาคนเราป่วยมักจะรู้สึกน้อยใจได้ง่าย เธอซุกตัวอยู่บนอกของเขา ดวงตาชื้นแฉะ

เธอโหยหาความอบอุ่นในชั่...