บทที่ 200

รถจอดสนิทในลานจอดรถของโรงพยาบาลเหรินซิน คันเร่งถูกเหยียบจนแทบจะเกิดควัน

เจียงเจิ้งลงจากรถเพื่อเปิดประตูให้ฮั่วถิ๋งเซิน ตลอดทางเขาเงียบสนิท สายตาจับจ้องอยู่ที่มือทั้งสองข้างที่เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด เจียงเจิ้งพยายามเช็ดให้เขาอยู่นาน แต่ก็ยังไม่สามารถเช็ดออกได้หมดจด

“ประธานฮั่ว ถึงโรงพยาบาลแล้วครับ ผม...