บทที่ 297

สวี่จือย่างนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง

“ฮั่วถิ๋งเซิน ฉันถึงบ้านแล้ว”

ขอบตาของฮั่วถิ๋งเซินแดงก่ำเล็กน้อย เขาอดทนต่อความเจ็บปวดแล้วถาม

“ย่างย่าง คุณมีลูกตั้งแต่เมื่อไหร่?”

สวี่จือย่างปัดมือเขาออก แล้วใช้นิ้วคลำหาโทรศัพท์พลางตอบ

“ตอนที่คุณไม่อยู่”

ตอนที่ฮั่วถิ๋งเซินถามคำถามนั้นออกไป เขายังคงมีความหวังลมๆ แล้ง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ