บทที่ 361

ประธานมู่คนเก่าเหลือบมองฮั่วถิ๋งเซิน แล้วก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงและเจ้าตัวเล็กน่ารักสองคนที่อยู่ข้างหลังเขา ในใจก็รู้สึกอิจฉาขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

สุดท้ายแล้วก็เป็นตาเฒ่าฮั่วที่มีบุญวาสนา โชคชะตาที่จะได้อุ้มหลานแบบนี้เขาไม่มี

ประธานมู่คนเก่าคว้ามือของฮั่วถิ๋งเซินไว้ ดวงตาขุ่นมัวแสดงสีหน้าของพ่อผู้แก่ชร...