บทที่ 386

ฮั่วซือเหยารู้ตัวว่าตัวเองผิด ทั้งยังมีคนมากมายออกมาชี้หน้าต่อว่าเธอ เธอจึงไม่สามารถแก้ตัวอะไรได้ ได้แต่กุมใบหน้าที่บวมแดงข้างหนึ่งแล้วส่ายหัวไปมา

บรรยากาศตึงเครียดอยู่ครู่หนึ่ง ประตูห้องตรวจที่อยู่ไม่ไกลก็เปิดออก

“ซือเหยา ฉันตรวจเสร็จแล้ว เรากลับกันเถอะ”

เสียงที่นุ่มนวลและอ่อนโยนดึงดูดสายตาของทุกคน...