บทที่ 410

ฮั่วถิ๋งเซินยิ้มขื่น พลางเรียกร้องผลประโยชน์ให้ตัวเอง

“ผมก็ต้องการเหมือนกันนะ!”

“คุณไม่ใช่ผู้ชายหรือไง?”

สวี่จือย่างโพล่งสวนกลับไปเร็วเกินไปโดยไม่ทันได้คิด พอพูดจบก็สังเกตเห็นว่าฮั่วถิ๋งเซินกำลังจ้องมองเธอเขม็ง แผ่รังสีอันตรายออกมาทั่วร่าง

“ผมเป็นผู้ชายหรือเปล่า คุณไม่รู้เหรอ?”

ขณะที่ทั้งสองกำลังคุย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ