บทที่ 411

ฮั่วถิ๋งเซินเดินเข้าไปหาเธออย่างสบายๆ รับผ้าขนหนูในมือเธอมาช่วยเช็ดผมให้

ผมของเธอทั้งหนาและสลวย หยดน้ำไหลจากปลายผมลงสู่ฝ่ามือของเขา สัมผัสเย็นเฉียบพลันแปรเปลี่ยนเป็นความร้อนระอุในวินาทีต่อมา

เขาเช็ดผมสีดำขลับที่ดุจดังสาหร่ายของเธออย่างใจลอย ราวกับว่าเส้นผมทุกเส้นมีชีวิตและกำลังชอนไชเข้าไปในหัวใจของเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ