บทที่ 435

ต้องยอมรับเลยว่าสายเลือดนี่เป็นอะไรที่มหัศจรรย์จริงๆ

สวี่เยี่ยนจิงเฝ้ามองเด็กทั้งสองเติบโตมา เขาในฐานะน้าชายก็ทำหน้าที่ได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง พอมีเวลาก็จะพาเด็กๆ ทั้งสามคนที่บ้านออกไปเที่ยวเล่น

อยู่ด้วยกันมาสี่ปี ก็ไม่เคยเห็นเซิงเป่าสนิทสนมกับตัวเองขนาดนี้มาก่อนเลย

นี่พ่อกำมะลอที่โผล่มาปุบปับนี่ ใช...