บทที่ 452

มุมปากที่ดูดีของหานเซิ่งยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม

“จอดอยู่ที่โรงรถ ไม่ไกลจากที่นี่ อยากไปดูไหม?”

“ไปสิ”

ฮั่วถิ๋งเซินไม่ได้สนใจรถคันนั้นของเขาสักนิด เขาแค่อยากจะลากเจ้าเด็กนี่ไปสั่งสอนในที่ที่ไม่มีคนต่างหาก

ทั้งสองคนพูดปุ๊บก็ไปปั๊บ สวี่จือยังไม่ได้สนใจเรื่องรถอะไรนั่น ตอนนี้เธอรู้สึกหิวเล็กน้อย เลยอยากจะเข้า...