บทที่ 453

หานซื่อชิงเดินออกไป สวี่จือย่างพูดอย่างลำบากใจว่า

“คุณย่าหานคะ หนูให้คนส่งเสื้อผ้ามาให้ได้ค่ะ ไม่ต้องรบกวนหรอกค่ะ”

คุณย่าตบเบาๆ ที่มือของเธอ

“ไม่รบกวนเลย ไม่รบกวนเลย ย่าชอบแม่หนูคนนี้นะ”

ไม่นานนัก หานซื่อชิงก็อุ้มกล่องที่ห่ออย่างประณีตมาวางไว้บนโต๊ะ สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่กล่องของขวัญอยู่หลายวินาท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ