บทที่ 485

ขณะนั้น ฮั่วถิ๋งเซินกำลังถือชานมไข่มุกพิงอยู่หน้ารถ เขากำลังรอสวี่จือย่างออกมาด้วยท่าทางเหมือนลูกหมาที่คอยเอาอกเอาใจเจ้านาย

สวี่เยี่ยนจิงไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาเลย เขาบอกคนขับรถตรงๆ ว่า

“ขับผ่านไปเลย”

สวี่จือย่างกำโทรศัพท์มือถือไว้ในมือ เอ่ยปากถามอย่างลองเชิง

“พี่คะ หนูอยากจะหาเวลานัดพวกพี่มาทานข้าวด้วย...