บทที่ 490

ฮั่วถิ๋งเซินและสวี่จือย่างอุ้มเด็กเดินไปยังที่จอดรถ โดยมีเสียงร้องไห้อย่างน่าเวทนาของฟ่านเหวินฟางดังตามหลังมา

พอกลับมาถึงรถ เด็กก็ตื่นขึ้นมา พอเห็นสภาพแวดล้อมและคนที่ไม่คุ้นเคย ก็เบะปากแล้วส่งเสียงงอแงออกมาสองสามครั้ง

สวี่จือย่างมีประสบการณ์ในการกล่อมเด็ก เธออุ้มกล่อมอยู่ไม่กี่นาที เด็กก็หยุดร้อง แล...