บทที่ 509

หานซื่อชิงได้สติกลับมา ท่าทางดูเหม่อลอย

“เมื่อกี้คุณถามอะไรผมนะ?”

คิ้วของหานเซิ่งกระตุกเล็กน้อย เขาพูดอย่างไม่ค่อยเกรงใจ

“พ่อครับ ท่าทางของพ่อเหมือนคนที่โดนปีศาจจิ้งจอกดูดวิญญาณไปเลย หรือว่าพ่อหาแม่เลี้ยงให้ผมอยู่เหรอครับ?”

หานซื่อชิงตบหัวลูกชายเบาๆ ทีหนึ่ง

“พูดจาเหลวไหลอะไร? ไม่เอาไหนเลย”

เขาหยุดไป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ