บทที่ 537

สวี่จือย่างเกร็งไปทั้งตัว จิตใจจดจ่ออยู่กับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

แต่ทว่าเรื่องที่กำลังจะทำยังไม่ทันได้เริ่ม เธอก็ยอมแพ้ราบคาบเสียแล้ว

เธอกระซิบแผ่วเบาอยู่เหนือศีรษะของเขา

“อาเซิน อาเซิน...”

ฮั่วถิ๋งเซินจึงปล่อยให้เธอนั่งลงบนตักของเขาตามเดิม แล้วหยิบกระดาษทิชชูจากด้านข้างมาเช็ดมือ

“ย่างย่าง จะเริ่มตอนนี...