บทที่ 74

สวี่จือย่างหายใจเข้าลึกๆ สองสามครั้ง สติของเธอก็แจ่มใสขึ้นเล็กน้อย แขนเรียวดั่งรากบัวพาดอยู่บนไหล่ของเขา แล้วผลักเบาๆ

“ฮั่วถิงเซิน คุณลุกขึ้นเถอะ”

ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เกรงว่าจะควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้ว

ความตั้งใจอันน้อยนิดของเธอถูกยับยั้งไว้โดยเจ้าตัวน้อยในท้องล้วนๆ

ฮั่วถิงเซินคลายอ้อมกอดแล้วซบลงท...