บทที่ 97

สวี่จือย่างเดินตามเจียงเจิ้งมาถึงหน้าห้องพักผู้ป่วยของฉินเจินเจิน เธอหยุดยืนและมองเข้าไปข้างในอย่างเงียบๆ

ในห้องพักผู้ป่วย ฉินเจินเจินนอนหลับอยู่บนเตียงด้วยใบหน้าซีดขาว ที่เท้าของเธอเข้าเฝือกไว้ ส่วนที่มือก็พันด้วยผ้าก๊อซ

ฮั่วถิ๋งเซินเอนหลังพิงพนักเก้าอี้และกรนออกมาเบาๆ

แต่งงานกันมาสามปี นี่เป็น...