บทที่ 58 58

เหมราชทำท่าจะพูดอะไรอีก แต่คุณนายจำปารั้งแขนบุตรชายเอาไว้

“ได้ ฉันให้สัญญาว่าจะไม่มายุ่งวุ่นวายให้เธอต้องเดือดเนื้อร้อนใจอีก”

“แต่คุณแม่ครับ” เหมราชตกใจที่มารดารับปากไปเช่นนั้น

“ไปเถอะเหม เชื่อแม่สิ” คุณนายจำปาเอ่ยขอร้องลูกชาย เหมราชจึงยอมล่าถอยตามมารดากลับไป พลับพลึงมองคนทั้งสองเดินจากไปเงียบๆ เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ