บทที่ 119 ตอนที่ 117

“ไข่เจียว ข้าอยากกินไข่เจียว เสร็จแล้วให้บ่าวนำไปให้ข้าที่เรือนด้วยนะ จะเป็นบุญคุณใหญ่หลวงเลยแม่หญิงพุดซ้อน น้ำใจแม่หญิงนี่ประเสริฐเสียจริง ฮิฮิ” ข้าวยกมือปิดปากหัวเราะเยาะแล้วหมุนตัวเดินออกไปทิ้งความเจ็บใจไว้ให้พุดซ้อน

“ปากกล้าไปเสียไม่ถึงรุ่งสางจักมีลมหายใจยาวอยู่รอดหรือไม่ ยังไม่รู้ตัวอีก” พุดซ้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ