บทที่ 148 ตอนที่ 146

“คุณพี่จะรู้ดีเกินไปไม่ได้นะเจ้าคะ ลอดช่องจริงๆเลย” ข้าวยืนหรี่ตามองหน้าชายหนุ่มที่ขมวดคิ้วเคลือบแคลงใจ

“อันใดคือลอดช่อง จักลอดไปไหนที่ใดกันเล่า นั่นมิใช่ทางหมามุดหรอกรึ”

“ทางหมามุด ฮะฮ่าฮาลอดช่อง ใช่ ใช่ หมามุดได้จริงๆ คุณพี่เข้าใจถูก” ข้าวตบท้องหัวเราะขบขันเสียงดังจนบ่าวที่ยืนรออยู่ด้านนอกมองหน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ