บทที่ 151 ตอนที่ 149

“เจ้าค่ะ ข้าจะได้เบาภาระไปหนึ่งอย่าง ดีเลยเจ้าค่ะแล้วแม่หญิงมาพักทำไมที่นี่หรือเจ้าคะ เรือนรับรองลูกเจ้าขุนมูลนายในวังหลวงข้าคิดว่ามีเสียอีก” ข้าวสวนกลับอย่างเชือดเฉือนพยายามสงบแต่กลับระงับอารมณ์ไม่อยู่จ้องหน้าบัวที่ยังคงยิ้มหวานส่งให้เธอ ภาพย์ยกมือปาดเหงื่อทำตัวนิ่งจนเจ้าพระยาวสุผู้เป็นพ่ออมยิ้มกรุ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ