บทที่ 22 ตอนที่ 20

“เจ้าขึ้นไปได้เยี่ยงไรแม่จันทร์หอม” เสียงสุขุมดุขึ้นอย่างหวั่นใจกลัวคนข้างบนจะตกลงมา

“มีขาก็ปีนขึ้นมาไง มันจะยากตรงไหน” ข้าวเถียงกลับทันควันกระตุกยิ้มชอบใจ

“เป็นแม่หญิงทำกิริยาเยี่ยงนี้สมเหตุสมผลแล้วรึ ลงมาบัดเดี๋ยวนี้! รู้หรือไม่หากตกลงมาขาแข้งหักจะทำเช่นไร พี่สาวเจ้าจะห่วงมากแค่ไหนรู้บ้างหรือไม่...