บทที่ 92 ตอนที่ 90

กึก

ข้าวนั่งลงอยู่บนเตียงมองรำไพลงกลอนประตูก่อนมองรำเพยกับรำพันนั่งลงข้างๆจับมือเธอมาประคบอย่างห่วงใย

“ตายๆๆท่านขุนเฆี่ยนบ่าวแน่” รำไพหมุนตัวกลับมานั่งลงถัดจากรำไพมองเจ้านายอย่างกังวลใจ

“ข้าไม่เป็นอะไรหรอกน่า มันก็แค่เริ่มต้น ต่อไปจะได้ทำอะไรได้สะดวกเป็นการเปิดทางไง อะเอานี่ไปแอบใส่ไว้ในตุ่มดื่มน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ