บทที่ 22 22

ฟังแล้วช่างน่าหนักใจนัก ความคิดนั้นโลดแล่นไปไม่ทันไกลร่างเล็กก็สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงบานประตูถูกเปิดออกพร้อมทั้งร่างสูงใหญ่ก้าวเข้ามาข้างใน โรดิออนถอดเสื้อสูทออกแล้วเหลือเพียงเชิ้ตขาวปลดกระดุมลงมาสองสามเม็ดโชว์ไรขนสีน้ำตาลบนแผงอกสีแทนเข้มและสวมกางเกงผ้าฝ้ายสีดำสนิท ลดาเหลือบมองคนตัวโตซึ่งในม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ