บทที่ 87 87

นัยน์ตาเข้มรื้นน้ำขึ้นมาในทันใดที่โลซอฟน่าแนบฝ่ามือลงบนหน้าท้องของร่างเล็กที่ยังสงบไม่ไหวติงก่อนจะหันกลับมาบอกชายหนุ่ม

“ฉันได้ยินและรู้สึกถึงพลังที่กำลังแผ่ออกมา วิญญาณกำเนิดใหม่คือจักรวาลทั้งจักรวาลค่ะและก็มักจะนำพาความมหัศจรรย์มาให้เราเสมอ”

“คุณพูดถูกแล้วโลซอฟน่า...ผมทิ้งเธอไปไม่ได้จริง ๆ และตอน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ