บทที่ 25 ไม่ชิน

“.....” พอได้ยินแบบนั้น ใบหน้าหวานถึงกับเห่อร้อน มือน้อยๆ ไม่อยู่นิ่ง จิกดึงหมอนด้วยความเขินอาย ‘ไม่มีคำว่าพลาดเหรอ’ คำพูดนี้ของเขาทำเอาเธอถึงกับพูดอะไรไม่ออก บวกกับสายตาจริงจังคู่นั้น ที่เอาแต่จ้องไม่กะพริบตา มันยิ่งเขินจนแทบอยากจะมุดผ้าห่มหนี.....

“แล้วดีขึ้นไหม” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความห่วงใย

“เวีย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ